Η συλλογή του ελαιοκάρπου γίνεται από το τέλος του Οκτωβρίου έως το τέλος Ιανουαρίου, με καλύτερη εποχή την περίοδο όπου ο καρπός είναι κατά 25% πράσινος και 75% μελανός. Η ωριμανση του συνοδεύεται από μαύρισμα και ταυτόχρονη μείωση της πικρής ουσίας.  Αν η συγκομιδή γίνει τη σωστή στιγμή και με τον καταλληλότερο τρόπο, από τη μία εξασφαλίζει την όσο το δυνατόν υψηλότερη απόδοση από τους καρπούς που έχουν δώσει τα δέντρα κάθε φορά, ενώ από την άλλη επηρεάζει την παραγωγή της επόμενης χρονιάς. Γενικά, όταν οι ελιές μαζεύονται προτού ωριμάσουν, την επόμενη χρονιά η παραγωγή θα είναι μεγαλύτερη. Αν το μάζεμα καθυστερήσει, τότε και η ποιότητα του λαδιού υποβαθμίζεται και η παραγωγή της επόμενης χρονιάς θα εμφανιστεί μειωμένη.

Πράγματα που πρέπει να προσέξετε
  • Όταν εμφανιστούν μοβ κηλίδες πάνω στον καρπό, τότε η ελιά μπαίνει στη φαση της ωρίμανσής της. Αυτές οι κηλίδες μεγαλώνουν ώσπου να ωριμάσει ο καρπός.
  • Στις επιτραπέζιες ποικιλίες, η συλλογή του καρπού γίνεται μετά τη συμπλήρωση της αύξησης του μεγέθους τους και οπωσδήποτε προτού μαλακώσει η σάρκα.
  • Οι πράσινες ελιές πρέπει να συλλέγονται όταν έχουν φτάσει στο επιθυμητό μέγεθος και προτού αρχίσει η ωρίμανσή τους.
  • Οι μαύρες ελιές συγκομίζονται ώριμες, αλλά πάντα προτού αρχίσουν να μαλακώνουν, διότι τότε μειώνονται τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά.
  • Οι ελιές που προορίζονται για την παραγωγή λαδιού, έχουν τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε λάδι αφού ωριμάσουν. Από την άλλη, το λάδι που παράγεται είναι πιο αρωματικό αν η συγκομιδή γίνει ακριβώς μόλις αρχίσουν να ωριμάζουν. Σε αυτές τις ποικιλίες η συλλογή αρχίζει με την αλλαγή του χρώματος και κλιμακώνεται μέχρι την πλήρη ωρίμανση, ανάλογα με τις συνθήκες.
  • Οι ελιές με μικρό φορτίο μαζεύονται νωρίτερα επειδή ωριμάζουν γρηγορότερα, ενώ αυτές με μεγάλο φορτίο ωριμάζουν με πιο αργό ρυθμό. 
  • Δεν πρέπει να αναμειγνύονται οι ελιές που μαζεύονται από το έδαφος με άλλες που συλλέγονται με άλλη μέθοδο και γενικά ελιές διαφορετικής ποιότητας, διότι έτσι υποβαθμίζεται η ποιότητα του παραγόμενου λαδιού.
Μέθοδοι συγκομιδής

Χειρονακτικά: Η συλλογή από το έδαφος, όπου οι ελιές μαζεύονται αφού πέσουν μόνες του στο έδαφος, έχει αρκετά μειονεκτήματα, κυρίως διότι οι ελιές συλλέγονται πολύ ώριμες και με αυξημένη οξύτητα (αυξάνεται όσο μένουν στο έδαφος). Εναλλακτικά, απλώνονται σε όλο τον ελαιώνα πλαστικά δίχτυα πάνω στα οποία πέφτουν οι ελιές και μαζεύονται κάθε 5-10 μέρες. Με στρωμένα δίχτυα και ξύλινα ραβδιά γίνεται η συγκομιδή στην πιο παραδοσιακή μέθοδο, που όμως απαιτεί αρκετή εμπειρία, ώστε να μην τραυματίζονται τα κλαδιά, καθώς και διαλογή μετά από τα φύλλα που πέφτουν μαζί με τους καρπούς.


Μηχανικά: Η συλλογή με κινούμενα χτένια και συγκομιδή των καρπών από δίχτυα που στρώνονται κάτω από τα δέντρα ενδείκνυται περισσότερο για επιτραπέζιες ποικιλίες. Είναι απαραίτητο ο ελαιώνας να είναι επίπεδος ή με μικρή κλίση. Οι μηχανές συγκομιδής που κινούνται πάνω από τα δέντρα είναι ιδανικές για πολύ πυκνές φυτεύσεις, ενώ τα ραβδιστικά, ελαφριά μηχανήματα που παίρνουν κίνηση από κινητήρα ή από επαναφορτιζόμενες μπαταρίες, μπορούν να εφαρμοστούν σε δέντρα με ύψος μέχρι 4 μέτρα.


Μπορείτε να δείτε τη συλλογή μας από ελαιοραβδιστικά εργαλεία και ελαιόπανα εδώ.